Evet, sanırırım ben seni değil, sevmeyi seviyorum. Yeri geliyor çok koruyup kollayıcı oluyorsun, beni muhteşem hissettiriyorsun ama yeri geliyor dönüp kıçını uyuyorsun. İlk kısım ne kadar ilgimi çekiyorsa, ikinci kısım o kadar beni itiyor.
Exclusivity? Evet, onu istiyorum bazen ama her zaman değil. Sana seni sevdiğimi söylemek istedim defalarca ve söylememek için kendimi çok tuttum. Seni korkutup kaçırmak istemedim. *Ki zaten bunları seninle dün konuştuk.* Bana yatakta defalarca seni seviyorum diye fısıldadın, öptün, kokladın.. Sonra da dönüp uyudun.
*Eh bir kadın daha ne ister?*
*Kabul ediyorum sorunluyum..*
Bir erkekten isteyebileceğim her şeye sahipsin. Müzik zevkinden tut yemek zevkine, tatil zevkine.. Yatakta açık ara muhteşemsin. Tek bir sorunun var ki o da çok normal, ilişki istemiyorsun çünkü daha düzenli bir hayatın yok ve eğer uzak bir ülkeye veya şehre gidersen kırık bir kalp bırakmaktan korkuyorsun.
Sorun bende. Her başladığım ilişkide bunu yaşıyorum. Başta fazla heyecanlanıp duygularımı delicesine yaşıyorum ve sonra bütün o büyü bozuluyor. Her şey yıkılıyor. Minik şeyler batmaya başlıyor, ilişkinin içinde kendimi yalnız hissetmeye başlıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder